به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از یزد، شهید «حبیب‌الله یوسفی‌توتی» فرزند محمدرضا، در تاریخ ۱۳۴۴/۳/۱ هجری‌شمسی در خانواده‌ای مذهبی و مستضعف در محلّه کوشک‌نو اردکان دیده به جهان گشود.
کودکی را در سایه پر محبت پدری متدین و در دامان مادری متعهد و ولایی پرورش یافت و همزمان با رشد جسمی، پایه‌های اعتقادی و دینی اش نیز بنا نهاده شد.
۶ ساله بود که به دبستان رفت و دوره ابتدایی را در دبستان بابا طاهر اردکان، با موفقیت طی کرد، اما به علت تنگدستی والدین، تحصیل را رها کرد و به شغل آزاد مشغول شد، تا هم حرفه‌ای بیاموزد و هم کمک خرجی برای خانواده باشد. حبیب‌الله جوانی گشاده‌رو و خندان بود.
همیشه به دیگران احترام می‌گذاشت. با همه گرم می‌گرفت و خوش برخورد بود. به کوچک‌ترها هم سلام می‌کرد. همه از او راضی بوند. مؤمن و متعهد و پرهیزگار بود. به والدین کمک می‌کرد. مواظب نماز و روزه‌اش بود و به عنوان تکلیف الهی به آنها اهمّیت می‌داد.
سعی داشت نمازش را به جماعت بخواند. در پیروزی انقلاب ۱۳ ساله بود، ولی با سنّ کم همراه والدین و مردم شهر در مراسم انقلاب شرکتی فعّال داشت و درس آزادگی و مبارزه می‌آموخت. به انقلاب و امام خمینی عشق می‌ورزید. زمانی که به سنّ سربازی رسید، به خدمت مقدّس سربازی اعزام شد.
از موقعیّت استفاده نمود و خدمت سربازی را با همسنگری قدسیان و رزمندگان اسلام قداستی خاص بخشید. با حضور در جبهه به نبرد با کفّار بعثی متجاوز پرداخت و همنشین افلاکیان گردید. او با یک تیر دو هدف را نشانه رفت، هم سربازی و هم جهاد.
سرانجام در تاریخ ۱۳۶۵/۱۱/۱۷ در عملیّات کربلای ۵ شرکت نمود و در منطقه عملیّاتی بدر در هورالهویزه بر اثر اصابت ترکش به صورتش، عروس شهادت را در بر کشید و با پرواز روح بلندش به آسمان، در بهشت مأوا گزید، امّا با تأسّی از مولایش سیدالشّهداء علیه السّلام، جسم مطهرش سال‌ها در بیابان‌های کربلای ایران ماند و خانواده خویش را چشم انتظار گذاشت و افتخار شهید مفقود را نیز کسب نمود.
سرانجام پیکر پاکش در تاریخ ۱۳۷۳/۱۲/۵ پس از ۸ سال دوری از وطن با شناسایی گروه تفحّص به اردکان بازگشت و بعد از تشییع با شکوه بر دستان و دوش مردم شهید پرور اردکان، در بهشت شهدا به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/
